مسأله 816ـ مستحبّ است انسان نماز را در مسجد بخواند و بسیار روى آن تاکید شده و بهتر از همه مساجد، مسجدالحرام است، سپس مسجد پیغمبر(صلى الله علیه وآله) و بعد
مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بیت المقدّس است و در درجه بعد مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محلّه و مسجد بازار است.
مسأله 817ـ براى زنها در صورتى که خود را از نامحرم بخوبى حفظ کنند بهتر است نماز را در مسجد بخوانند و اگر راهى براى یاد گرفتن مسائل اسلامى جز از طریق رفتن به مسجد وجود ندارد واجب است به مسجد بروند.
مسأله 818ـ نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحبّ است، بلکه در حدیث آمده نماز در حرم مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر با دویست هزار نماز است.
مسأله 819ـ رفتن به مسجدى که نمازگزار ندارد مستحبّ است و همسایگان مسجد تا عذرى نداشته باشند نماز در مسجد را ترک نکنند.
مسأله 820ـ شایسته است انسان با کسانى که از روى بى اعتنایى، به مسجد مسلمانها حاضر نمى شوند رابطه دوستى برقرار نکند، با آنها غذا نخورد و در کارها با آنها مشورت ننماید و از آنها زن نگیرد و به آنها زن ندهد.
مسأله 821ـ شایسته است نماز را در این چند جا نخوانند: حمّام، زمیننمک زار، مقابل انسانى که نشسته یا ایستاده است، مقابل درى که باز است و در جادّه ها، و کنار خیابانها، در صورتى که مزاحم عبور و مرور مردم نباشد، و اگرمزاحم باشد حرام است; همچنین نماز خواندن در مقابل آتش، چراغ،داخل آشپزخانه و هرجا که کوره آتش باشد، مقابل چاه و چاله اى که محلّفاضلاب است و روبه روى عکس و مجسّمه چیزى که روح دارد، مگر آن که روىآن پرده بکشند و در جایى که عکس باشد هرچند مقابل نمازگزار نیست ودر مقابل قبر و روى قبر و در قبرستان و در اطاقى که شخص جُنُب درآن باشد.
مسأله 822ـ هرگاه انسان در جایى نماز مى خواند که مردم از جلو او عبور مى کنند مستحبّ است جلو خود چیزى بگذارد که میان او و آنها حایل گردد، حتّى اگر عصا و تسبیح و ریسمانى هم باشد کافى است.
